αἱ δὲ παροιμίαι ἡ μέν φησιν
ἔστα δ᾽ ἐπὶ λάινον οὐδόν, τοὶ δὲ θοίνας ἔντυον,
ὧδὲ τ᾽ ἔφα:
αὐτόματοι δ᾽ ἀγαθῶν δαῖτας εὐόχθους ἐπέρχονται
δίκαιοι
φῶτες.
ἡ δέ:
αὐτόματοι δ᾽ ἀγαθοὶ ἀγαθῶν ἐπὶ δαῖτας ἴασιν,
οὐ δεόντως γοῦν Πλάτων τὸν Μενέλεων ἐνόμισεν
αὐτόματοι ἀγαθοὶ δειλῶν ἐπὶ δαῖτας ἴασιν.