καὶ ἐν Ζακυνθίῳ:
τήν τεπαῖδ᾽ ἀλείμματα
παρὰ τῆς θεοῦ λαβοῦσαν εἶτα τοὺς πόδας
ἐκέλευ᾽ ἀλείφειν πρῶτον, εἶτα τὰ γόνατα,
ὡς θᾶττον ἡ παῖς δ᾽ ἥψατ᾽ αὐτοῦ τῶν ποδῶν
ἔτριψὲ τ᾽, ἀνεπήδησεν.
εἶτ᾽ οὐ δικαίως εἰμὶ φιλογύνης ἐγὼ
καὶ τὰς ἑταίρας ἡδέως πάσας ἔχω;
τουτὶ γὰρ αὐτὸ πρῶτον ὃ σὺ ποεῖς παθεῖν,
μαλακαῖς καλαῖς τε χερσὶ τριφθῆναι πόδας,