Σαπφὼ δ᾽ ἁπλούστερον τὴν αἰτίαν ἀποδίδωσιν τοῦ στεφανοῦσθαι ἡμᾶς, λέγουσα τάδε:
δεσμῶν ἄριστος ἐκ Προμηθέως λόγου.
ὡς εὐανθέστερον γὰρ καὶ κεχαρισμένον μᾶλλον τοῖς θεοῖς παραγγέλλει στεφανοῦσθαι τοὺς θύοντας. ”
σὺ δὲ στεφάνοις, ὦ Δίκα,4 περθέσθ᾽ ἐραταῖς φόβαισιν
ὅρπακας ἀνήτοιο συνερραις ἁπαλαῖσι χερσίν.
εὐανθέα γὰρ πέλεται καὶ Χάριτες μάκαιραι
μᾶλλον προτόρην,11 ἀστεφανώτοισι δ᾽ ἀπυστρέφονται.