εἰ μὴ ἄλλος τίς ἐστιν οὕτω καλούμενος ἱερὸς ἰχθύς’ Καλλίμαχος δ᾽ ἐν Γαλατείᾳ τὸν χρύσοφρυν:
ἀκτῇ ἐπὶ προβλῆτι καθήμενος ἱερὸς ἰχθύν,
ἐν δὲ τοῖς ἐπιγράμμασιν ὁ αὐτὸς ποιητής φησιν
ἢ μᾶλλον χρύσειον ἐπ᾽ ὀφρύσιν ἱερὸν ἰχθὺν
ἢ πέρκας ὅσα τ᾽ ἄλλα φέρει βυθὸς ἄσπετος ἅλμης. [p. 276]
ἄλλοι δ᾽ ἀκούουσιν ἱερὸν ἰχθὺν τὸν ἄνετον, ὡς καὶ ἱερὸν βοῦν τὸν ἄνετον, οἱ δὲ τὸν μέγαν, ὡς ‘ἱερὸν ’’”
ἱερὸς δέ τοι, ἱερὸς ὕκης.