πάντ᾽ ὀκνηρός, πάντα μέλλων, σιτόκουρος ὁμολογῶνκαὶ ἐν Πωλουμένοις:
παρατρέφεσθαι.
αὐτόσιτον δ᾽ εἴρηκε Κρώβυλος ἐν Ἀπαγχομένῳ:
οἴμοι τάλας, ἕστηκας ἔτι πρὸς ταῖς θύραις
τὸ φορτίον θείς σιτόκουρον, ἄθλιον,
ἄχρηστον εἰς τὴν οἰκίαν εἰλήφαμεν.
κακοσίτου δὲ μέμνηται Εὔβουλος ἐν Γανυμήδει: ”
παράσιτον αὐτόσιτον. αὑτὸν γοῦν τρέφων
τὰ πλεῖστα συνερανιστὸς εἶ τῷ δεσπότῃ.